φωτοπρωτεΐνη

η, Ν

(βιοχ.) πρωτεΐνη η οποία εκπέμπει φως κατά την ένωσή της με οξυγόνο, υπεροξείδιο τού υδρογόνου ή άλλους οξειδωτικούς παράγοντες.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. photoprotein].